100 ημέρες ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση: όχι μόνο κανένα στρατόπεδο
συγκέντρωσης δεν έκλεισε, όχι μόνο οι συνθήκες των κολαστηρίων δε
βελτιώθηκαν, αλλά οι σκούπες της ΕΛ.ΑΣ έστω και με άλλο όνομα
συνεχίζονται κανονικά, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ξανά γεμίζουν (ακόμα
και με μετανάστες που είχαν κρατηθεί για 18 μήνες και ξανά
συλλαμβάνονται), τα κρατητήρια της Πετρού Ράλλη και των Α.Τ. βράζουν, η
έλλειψη των στοιχειωδών αναγκών των χωρίς εγκλήματα και δίκες
κρατουμένων στα κελιά της «αριστερής δημοκρατίας» οδηγούν τους
απελπισμένους πρόσφυγες και μετανάστες στην απόγνωση και πιθανώς στην
αυτοκτονία.
ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
Εδώ και αρκετό καιρό σε διάφορες περιοχές αλλά και στη γειτονιά μας διεξάγεται ένας αγώνας για την κατάργηση των κέντρων κράτησης μεταναστών. Στην περιοχή μας συγκεκριμένα το κρατητήριο του Α.Τ. Ελληνικού έχει μετατραπεί σε τέτοιο, με κελιά 3×3, προαυλισμό 2 ώρες την ημέρα, άθλιες συνθήκες υγιεινής, να συμβάλλουν στην περαιτέρω εξαθλίωση και στον συνεχή βασανισμό αυτών των ανθρώπων μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν χαρτιά.
Κρεμάστηκε σε κολώνα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αμυγδαλέζα ο Μοχάμεντ Ραφίκ ΚΕΕΡΦΑ-ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ
ΠΑΚΙΣΤΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
Σύμφωνα με τηλεφωνική καταγγελία μέσα από το στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών στην Αμυγδαλέζα, ο Μοχάμεντ Ραφίκ, 24 ετών, πρόσφυγας από το Πακιστάν , κρατούμενος στο Α1, αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει γύρω στις 1μμ. Ανέβηκε σε κολώνα για φώς και κρεμάστηκε. Είναι άγνωστο αν κατέληξε η όχι.
Στην αρχή της εβδομάδας κρατούμενοι είχαν προχωρήσει σε απεργία πείνας αφού η κράτηση τους είχε ξεπεράσει κατά δύο μήνες το εξάμηνο.
Τι περιμένουν άραγε οι υπουργοί της κυβέρνησης που υποσχέθηκαν ότι θα κλείσουν το κολαστήριο της Αμυγδαλέζας; Να μετρήσουν και άλλοι νεκροί; Πόσοι άραγε;
