Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

Χωράνε οι φασίστες, έστω κι αν είναι «ολίγον», στους αυτο-οργανωμένους χώρους;



(Για να διαβάσετε το κείμενο σε μορφή pdf πατήστε εδώ)



Μια κριτική στη συνέλευση του Κοινωνικού Πολιτιστικού Κέντρου Βύρωνα, και όχι μόνο, με αφορμή την εκδήλωση του ΕΠΑΜ στη Λαμπηδόνα στις 12/07/17

Ξέρουμε πολύ καλά ότι η περίοδος που διανύουμε, μια περίοδος κοινωνικής νηνεμίας, προϊόν συσσωρευμένων ηττών της τάξης μας και προσαρμογών μεγάλων τμημάτων της στις στρατηγικές του κράτους και του κεφαλαίου, ευνοεί τους ενδοκινηματικούς τσακωμούς, τα ιδεοληπτικά ξεκαθαρίσματα και τα φαινόμενα αποσύνθεσης. Ξέρουμε, όμως, ότι σε μια τέτοια περίοδο είναι επιβεβλημένος και ο αναστοχασμός για όσα έγιναν τα προηγούμενα χρόνια και εξηγούν πώς φτάσαμε ως εδώ, δηλαδή, σε μια κατάσταση όπου η έξοδος από την κοινωνική κρίση επιτυγχάνεται με την υποτίμηση της ζωής των προλετάριων που ζουν στην ελλάδα να επιτείνεται σε ένα κλίμα πολεμικής προετοιμασίας, με τον ελληνικό φασισμό να παραμένει μια υπολογίσιμη κοινωνική τάση, και υπό μια αριστερο-ακροδεξιά κυβέρνηση η οποία αρχικά στηρίχθηκε άμεσα ή έμμεσα από τη συντριπτική πλειοψηφία του «κόσμου του αγώνα».