Μια γαμάτη δημοκρατία

(Αφίσα που κολλιέται τον Οκτώβρη και τον Νοέμβρη στα ανατολικά)

Δεν μας έκανε εντύπωση το γεγονός ότι ένα από τα πρώτα μελήματα του νέου Υπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Χρυσοχοΐδη ήταν να επιθεωρήσει το «κέντρο υποδοχής και ταυτοποίησης προσφύγων και μεταναστών» (hot-spot) στη Μόρια.

Η Γκαϊανέ ήταν θύμα κρατικής τρομοκρατίας

Συνθήματα γραμμένα σε τοίχους του Βύρωνα για την Γκαϊανέ Κασαρτζιάν, που έχασε τη ζωή της στο Κρατικό της Νίκαιας, στις 29 Ιουνίου του 2019, προσπαθώντας να ξεφύγει από σεκιουριτάδες, στα πλαίσια του ταξικού πολέμου τον οποίο κλιμακώνει το ελληνικό κράτος ενάντια στους/ις εργάτ(ρι)ες χωρίς χαρτιά. 

Οργανωμένη λήθη μέσω πλημμύρας πληροφοριών

(Αφίσα που κολλιέται τον Ιούλη στα ανατολικά)

Πώς γίνεται το θαύμα αυτό;

Η εκστρατεία απαξίωσης των ζωών μας, στην οποία επιδίδονται τα αφεντικά μας, για κάποιες/ους ανάμεσά μας σημαίνει πολλά παραπάνω από μια μείωση μισθού. Οι νεκροί, όμως, της τάξης μας, και όσων δεν χωράνε στον εθνικό κορμό, συνήθως μένουν ανώνυμοι στον δημόσιο λόγο. Ο θάνατος ενός εργάτη, με χαρτιά ή χωρίς, στον χώρο εργασίας του, βαφτίζεται «εργατικό ατύχημα». Ο θάνατος ενός μετανάστη χωρίς χαρτιά σε ένα ΑΤ απασχολεί ένα δελτίο τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας. Η αυτοκτονία ενός απολυμένου με χαρτιά βαφτίζεται «τραγικό συμβάν». Κι εκεί συνήθως μπαίνει η τελεία.

έγκλημα και τιμωρία … αλλά μόνο για την εργατική τάξη

(Αφίσα που κολλιέται τον Μάη και τον Ιούνη στα ανατολικά)

Η σύνδεση της μετανάστευσης με την εγκληματικότητα είναι μια παλιά ιστορία. Γίνεται από τις αρχές των ’90s, με τη στοχοποίηση των μεταναστ(ρι)ών από τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης ως «εγκληματιών». Ήδη από τότε, πίσω από τα ρατσιστικά ανέκδοτα για τους «κλέφτες» Αλβανούς στηνόταν μια νέα κοινωνική πραγματικότητα που σήμερα αποτελεί το background στο οποίο μεγαλώσαμε. Ένα σημαντικό κομμάτι της τάξης μας, οι εργάτ(ρι)ες χωρίς χαρτιά, κηρυσσόταν παράνομο και στιγματιζόταν ως «εγκληματικό» για να καθυποταχθεί στα ελληνικά μικρά και μεγάλα αφεντικά και να μάθει να εργάζεται σε συνθήκες πολύ χειρότερες από αυτές που είχαν μάθει να εργάζονται οι εργάτ(ρι)ες με ελληνική ταυτότητα.

Φασισμός και (ελληνική) δημοκρατία: Για έναν πόλεμο που συμβαίνει ήδη

Εκδήλωση–Συζήτηση
Παρασκευή 10/05
7.00 μμ
Πολυτεχνείο (Πατησίων), κτίριο Γκίνη, αμφιθ. 18

Η κρυφή γοητεία του συριζαίικου αντιφασισμού

Αντιφασίστας πρωθυπουργός επισκέπτεται θλιμμένος ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης που η κυβέρνησή του έστησε

(Για να διαβάσετε το κείμενο σε μορφή pdf πατήστε εδώ)
 
* Το κείμενο που ακολουθεί έχει βασιστεί στις συλλογικές συζητήσεις της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας Βύρωνα, αλλά δεν αποτελεί, σε αυτήν τη μορφή, μια συλλογική γνώμη. Παρουσιάστηκε, ως συμπληρωματική εισήγηση, στην εκδήλωση-συζήτηση με τίτλο «Κρατικός φασισμός και η κρυφή γοητεία του συριζαίικου αντιφασισμού» (ΚΠKB, 08/02/19)

Ο συριζαίικος αντιφασισμός δεν είναι συμβιωτικός με τον φασισμό μόνο επειδή τον ανέχεται ή συνυπάρχει μαζί του, χωρίς να στρέφεται ενάντια σε όσα σήμερα, στη δική μας κοινωνία, και όχι στη … γεμάτη εξωτικά τέρατα με σβάστικες στα μπράτσα «Δημοκρατία της Βαϊμάρης» (κατά τη γνωστή, βολική για να αποφεύγεται κάθε επί της ουσίας κουβέντα, καρικατούρα του φασιστικού παρελθόντος των κοινωνιών μας), κάνουν φασίστες τους φασίστες.

Κρατικός φασισμός και η κρυφή γοητεία του συριζαίικου αντιφασισμού

(Για να διαβάσετε το κείμενο που ακολουθεί σε μορφή pdf πατήστε εδώ)

Το προηγούμενο διάστημα έγινε ντόρος στα μίντια και κοινωνικά δίκτυα σχετικά με τον θάνατο ενός φασιστοειδούς ονόματι Κατσίφας στην Αλβανία μετά από ανταλλαγή πυροβολισμών με Αλβανούς μπάτσους. Λίγο μετά ακολούθησε ένα ακόμα σήριαλ για το «ντόμινο καταλήψεων» με εθνικιστικό περιεχόμενο που θα σάρωνε τα σχολεία.

Εμείς, όμως, γνωρίζουμε πολύ καλά πως ούτε στα μίντια ούτε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρέχεται αντικειμενική ενημέρωση. Περνάει μέσα από κάποια φίλτρα, αυτά του κράτους και των συμφερόντων που αυτό εξυπηρετεί, δηλαδή των αφεντικών μας.