Ο πόλεμος της Ουγγαρίας πάνω στο γυναικείο σώμα

Αναδημοσίευση από το blog A ruthless critique against everything existing
(Μετάφραση- εισαγωγή, A ruthless critique)

Μεταφράζουμε και δημοσιεύομε ένα νέο κείμενο από το socialist worker για την κατάσταση στην Ουγγαρία. Η περίπτωση της Ουγγαρίας και η επιστροφή της πολιτικής της «μητρότητας» έρχεται να προστεθεί σε ανάλογες προσπάθειες στη Ρωσία, την Ουκρανία(ανατολική και δυτική) τη Τουρκία και την Αγγλία, όπου οι διάφορες κυβερνήσεις παίρνουν μέτρα σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό επισημότητας, με σκοπό να κανονικοποιήσουν το γυναικείο σώμα και μέσω αυτού την κοινωνική αναπαραγωγή. Πρόκειται ουσιαστικά για την έμφυλη πτυχή της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, της περιφερειοποίησης (καθώς τόσο η απαγόρευση των «γκέι» διαφημίσεων, των δικαιωμάτων των γκέι από τη μία, όσο και η «προώθηση» εντός αστικών ορίων και εμπορευματοποίηση της γκέι κουλτούρας από την άλλη φαίνεται να αποκτά ένα μοτίβο μεταξύ καπιταλιστικών περιφερειών, μοντέλων συσσώρευσης και ιδεολογικών και ταυτοτικών κατασκευών που παράγονται). Το κείμενο αυτό πέρα από το έμφυλο περιεχόμενο και κριτική, πρέπει να συσχετιστεί και με το ευρύτερο κίνημα «πλατειών» στην Ουγγαρία και τη «φιλο-ΕΕ» σκοπιά που αυτό πήρε. Συνεπώς τίθεται το ζήτημα, με ποιες ευρύτερες τακτικές και μεθόδους ελέγχου της εξουσίας του κεφαλαίου, διαμεσολαβούνται και αρθρώνονται τα κινήματα ανάλογα το πλαίσιο στο οποίο εκδηλώνονται.

Ο πόλεμος της Ουγγαρίας πάνω στο γυναικείο σώμα

Η υπηρεσία δημόσιων υποθέσεων της Ουγγαρίας (PSA) παρήγαγε ένα βίντεο-καμπάνια της Ουγγρικής κυβέρνησης το οποίο έχει προκαλέσει αγανάκτηση σε όλο τον κόσμο, τοποθετώντας το φταίξιμο για σεξουαλική επίθεση στα θύματα. Το βίντεο απεικονίζει νεαρές γυναίκες ντυμένες προκλητικά, να πίνουν και να χορεύουν, με συνέπεια κάποιος άγνωστος στο δρόμο να τους επιτεθεί, πριν τελειώσει το βίντεο με τις λέξεις, «Είστε υπεύθυνοι. Μπορείτε όμως να κάνετε κάτι γι ‘αυτό.»

Η πρωτοβουλία των μέσων ενημέρωσης συνέπεσε με μια δήλωση που εκδόθηκε από την αστυνομία σε όλη χώρα, στις 25 Νοεμβρίου, τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, για προειδοποίηση των γυναικών ότι το να φλερτάρουν μπορεί να «προκαλέσει βία».

Δικαιολογημένα εξοργισμένες, ούγγρες φεμινίστριες απάντησαν άμεσα.Η Keret, μια κοινοπραξία οργανώσεων για τα δικαιώματα των γυναικών, εξέδωσε μια επιστολή διαμαρτυρίας με τίτλο «Τα ρούχα δεν κάνουν τα θύματα!» Στη δήλωση αυτή,η Keret λέει ότι οι εκπομπές παράγονται από «μισογύνηδες και άτομα που περιφρονούν τις γυναίκες,» και ότι το βίντεο προκαλεί παρανοήσεις, και ότι οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης είναι ασυμβίβαστοι με τα διεθνή πρότυπα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δεσμεύσεις της Ουγγαρίας σε αυτές.

Το SlutWalk Βουδαπέστης διοργάνωσε στις 30 Νοεμβρίου διαδήλωση που ξεκίνησε στις 3:30 το απόγευμα στο Deak Ferenc στη πλατεία με ομάδες διαδηλωτών να ζητούν από την ουγγρική κυβέρνηση να εγκαταλείψει την αξιοθρήνητη εκστρατεία της και να αντικαταστήσει το βίντεο με άλλο, που αυξάνει την ευαισθητοποίηση σχετικά με τα γεγονότα σχετικά με το βιασμό και τα δικαιώματα των θυμάτων.

Το SlutWalk είναι ένα κίνημα διαμαρτυρίας που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά πριν από τρία χρόνια στο Τορόντο, Οντάριο, σε απάντηση σχολίων από έναν αστυνομικό, ο οποίος δήλωσε ότι η επιλογή μιας γυναίκας να ντυθεί με «αναρομοστο» φόρεμα ήταν η κύρια αιτία της σεξουαλικής βίας. Διαδηλώσεις εμπνευσμένες από τις διαδηλώσεις του Τορόντο είχαν πραγματοποιηθεί σε πόλεις σε όλο τον κόσμο.

Αυτές οι διαμαρτυρίες αντιτίθενται ρητά στο μήνυμα που μεταφέρεται από τις ουγγρικές αρχές ότι τα θύματα της επίθεσης είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για τις πράξεις βίας που διαπράττονται εναντίον τους, ως αποτέλεσμα των ρούχων ή της συμπεριφορά τους. Όπως έγραψε η Jen Roesch κατά τη διάρκεια των αρχικών γεγονότων του SlutWalk:

Πρέπει να απορρίψουμε εντελώς τη ρητορική που κατηγορεί το θύμα και που λέει ότι μια γυναίκα «το ζητούσε» με το αν ντύνεται με συγκεκριμένο τρόπο ή είχε προηγούμενο με σεξουαλικούς συντρόφους. Αλλά πρέπει να προχωρήσουμε περισσότερο και να οικοδομήσουμε ένα αντι-σεξιστικό κίνημα που να μπορεί να ενδυναμώσει τις γυναίκες ώστε με βεβαιότητα να μπορούν να αποδεχτούν ή να αρνούνται το σεξ, σύμφωνα με τις δικές τους επιθυμίες – και να δημιουργήσει το είδος της κουλτούρας στην οποία οι άνδρες κατανοούν και να σέβονται τη διαφορά.

Το περιεχόμενο του βίντεο είναι εμφανές ότι ανήκει σε αυτό που οι φεμινίστριες έχουν ονομάσει «κουλτούρα βιασμού», που ακόμα και πολλοί θεατές αρχικά αντιδρούν με δυσπιστία. Είναι πραγματικά «κάπως σπάνιο» να βρούμε μια τέτοια ρητή προσπάθεια από το κράτος να αναγκάσει τις γυναίκες να αστυνομεύουν τους εαυτούς τους – όλα με το πρόσχημα της προστασίας τους. Για το λόγο αυτό, αξίζει να εξετάσουμε την ιδεολογία που το ουγγρικό κράτος επιθυμεί να διαδώσει, και πώς αυτό σχετίζεται με την ευρύτερη πολιτική του αντζέντα.

Πρώτα, το βίντεο παρουσιάζει το δράστη της βίας ως «αποκλεισμένο και περιθωριακό». Αυτό παρέχει μια πολύτιμη λειτουργία για τη δεξιά λαϊκιστική κοσμοθεωρία που αναπτύχθηκε από το κυβερνών κόμμα της Ουγγαρίας, Fidesz. Το κράτος έχει συμφέρον να ενθαρρύνει το φόβο για όσους είναι «διαφορετικοί» ή «άγνωστοι». Όπως εξήγησε Roesch σε αυτήν την ομιλία:

Όταν ο βιασμός και η σεξουαλική επίθεση, γίνονται αντιληπτά κυρίως ως θέματα αποκλειστικά εγκληματικότητας, καθίσταται εξαιρετικά δύσκολο να καθοριστεί η πράξη έξω από τα όρια και τα κλισέ που η κοινωνία καθορίζει για την εγκληματικότητα. Ο τυπικός εγκληματίας γίνεται και πάλι ο ξένος στο δρόμο, συνήθως μαύρος, σκουρόχρωμος ή φτωχός.

Ωστόσο, ο κύριος σκοπός του βίντεο φαίνεται να είναι η ρυθμίζει και κανονικοποίηση των συμπεριφορά των γυναικών. Αλλά γιατί αυτό έχει γίνει μια προτεραιότητα για το κράτος σε αυτή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή; Το βίντεο πρέπει να τοποθετηθεί στο πλαίσιο των συνθηκών που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην ουγγρική κοινωνία στο σύνολό της. Για παράδειγμα, μεταξύ του 2006 και του 2014, η Ουγγαρία στην κατάταξη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ της ισότητας των φύλων έπεσε από τη θέση 55 στο 93.

Η ευθύνη για τη μείωση αυτή ανήκει ξεκάθαρα με τις πολιτικές του κυβερνώντος κόμματος, το οποίο έχει διατηρήσει μια αυξημένη πλειοψηφία δύο τρίτων στο κοινοβούλιο από το 2010. Το Fidesz έχει οδηγήσει σε άγριες περικοπές στο σύστημα κοινωνικής παροχής, που ανέρχονται σε ό,τι οικονομολόγος Zsuzsa Ferge έχει δικαίως χαρακτηρίσει ως «πόλεμο κατά των φτωχών.»

Σύμφωνα με τα λόγια του Tithi Bhattacharya, «οι αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στη δυναμική των κοινωνικών παροχών και τον βαθμό στον οποίο μπορεί ή δεν μπορεί να λάβει χώρα εντός του περιβλήματος των« ασφαλών» χώρων, επίσης καθορίζει το περίγραμμα των σχέσεων των δύο φύλων». Η άρνηση του κράτους να παρέχει στήριξη σε βασικές ανάγκες για τροφή και καταφύγιο αναθέτει αποτελεσματικά αυτές τις απαιτήσεις στις γυναίκες, οι οποίοι αναμένεται «φυσικά» να προσφέρουν εργασία/περίθαλψη χωρίς κόστος κεφαλαίου.

Για να επιτευχθεί αυτό, το κράτος πρέπει να υποστηρίξει μια ιδεολογία της παραδοσιακής θηλυκότητας, σύμφωνα με την οποία οι γυναίκες είναι «υπεύθυνες» και «αυτοθυσιάζονται». Για το λόγο αυτό, είναι έκπληξη το γεγονός ότι η εξάλειψη των κοινωνικών παροχών από τους δεξιούς λαϊκιστές, συμπίπτει επίσης με μια ένθερμη νέα ώθηση για «χριστιανικές αξίες», οι οποίες φυσικά ερμηνεύονται από το κόμμα, με πολύ παραδοσιακούς, σοβινιστικούς και πατριαρχικούς όρους. Οι διαφημίσεις κοινωνικού ενδιαφέροντος, στη συνέχεια, είναι μια προπαγάνδα προσπάθεια από τα κρατικά μέσα ενημέρωσης να επιβάλει αυτόν τον ρόλο μέσω του τρόμου.

Τους τελευταίους μήνες, με μία σειρά από λαϊκές διαμαρτυρίες έχουν αντιμετωπιστεί οι πρωτοβουλίες του ουγγρικού κράτους. Οι διαδηλωτές πήραν μια πρώτη γεύση της εξουσίας τους, όταν ανάγκασαν την κυβέρνηση να εγκαταλείψει τα σχέδιά της για επιβολή φόρου στο Internet. Στη συνέχεια, μεγάλες διαδηλώσεις έλαβαν χώρα κατά της διαφθοράς και ενάντια στις περικοπές σε συνταξιοδοτικά ταμεία.

Για το λόγο αυτό, το χάσμα μεταξύ των κρατικών πολιτικών και των πραγματικών ανάγκων του ουγγρικού λαού είναι ιδιαίτερα εμφανέςς. Η ευρεία αντίσταση προς τη κυβερνητική εκστρατεία κατά (ή υπέρ) της σεξουαλικής βίας αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα της αυξανόμενης οργής ενάντια στο αυταρχικό καπιταλιστικό κράτος της Ουγγαρίας. Τα τηλεοπτικά σποτ που κατηγορούσαν τα θύματα, είναι ένα κομμάτι μεταξύ άλλων κυβερνητικών καταχρήσεων της εξουσίας, επειδή είναι μέρος μιας ενιαίας στρατηγικής της κεντρικής εξουσίας και μιας γενικής αδιαφορίας για το κοινωνικό κόστος της συσσώρευσης του κεφαλαίου.

Σε απάντηση, είναι αναγκαίο να οικοδομήσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ όλων των λαϊκών κινημάτων που απορρίπτουν τον αυταρχικό λαϊκισμό που μονοπωλεί σήμερα την κρατική εξουσία στην Ουγγαρία. Οι αγώνες αυτοί μπορούν να επιτύχουν τους στόχους τους, αναγνωρίζοντας μια κοινή συγγένεια. Πριν από πέντε χρόνια, Ο.Μ. Tamás, ένας Ούγγρος μαρξιστής διανοούμενος, το έθεσε ως εξής:

Η Αντίδραση διδάσκει τους ανατολικοευρωπαίους πως οι αγώνες αυτοί συνδέονται μεταξύ τους. Εμείς μαθαίνουμε από τα λάθη μας με το δύσκολο τρόπο. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι οι σοσιαλιστές και οι φεμινίστριες, γκέι και λεσβίες ακτιβιστές, ακτιβιστές των μειονοτικών δικαιωμάτων και συνδικαλιστές είμαστε όλοι μαζί, γιατί όλοι είμαστε κάτω από τον ίδιο εχθρό